Welzijnspraktijk Zutphen

Onzekerheid... al eerder over geschreven..
Het is ook zo'n verdomd mooi en interessant onderwerp.
En! Niet alléén cliënten zijn onzeker, ook de hulpverleners zélf.
Is dat erg?

Ik denk niet dat dit erg is, mits het goed in het vizier wordt gehouden door de hulpverlener zélf!
Juist gevoelige, intuïtieve hulpverleners zijn eerder onzeker. Althans... misschien dat zeg ik wellicht helemaal niet goed. Ik bedoel eerder dat zij het wel zichzelf eerder laten raken.
En wat zegt dit over de hulpverlener in kwestie?

Ik ben heel eerlijk als ik toegeef dat ik ook wel van deze 'buien' heb. Als een cliënt in de weerstand gaat en eigenlijk de tegenovergestelde psychologie gaat toepassen als een soort compensatie van zijn eigen onzekerheid, maakt mij dit onzeker. Ik laat dit niet écht toe, maar dat kost echt super veel energie, omdat ik dan 3 keer zo hard moet werken om er niet ingezogen te worden.
Ik vind het dan extra fijn als ik even kan sparren met een collega hulpverlener.Ik vind dit ook nodig en wenselijk, wil je goed kunnen functioneren.

Hoe ga je hier als hulpverlener mee om naar de cliënt?
Zeg je dit in alle eerlijkheid, wanneer zeg je dit, hoe zeg je dit?
Ik denk dat men dan altijd de meerwaarde in acht moet nemen. Je bént niet voor niks HULPverlener en dus moet de cliënt er iets aan hebben. Bij twijfel, niet doen, ga sparren met collega's!
Maar soms kan het een bepaalde cirkel doorbreken waar de hulpverlener en de cliënt zich samen in bevinden. Dan komt het proces dus niet verder en kan de boel stagneren. In dat geval kan het gedeeld worden.
Maar ja... Wel erg belangrijk nog "hoe"?
Ook dan weer "de meerwaarde van de hulpverlening naar de cliënt".
Ik ben van mening dat de cliënt er meerwaarde aan zou kunnen hebben als de hulpverlener dit op een bepaalde manier brengt wat in het verlengde staat met waar de hulpvraag van de cliënt over gaat. Dit vereist dan wel weer creativiteit van de hulpverlener, maar tevens discretie. Het moet namelijk niet zo zijn dat de hulpverlener zijn éigen onzekerheid aan het therapeuten is tijdens deze sessies. Daarvoor zal hij dan in intervisie of supervisie moeten gaan.

Zo zie je maar, ook hulpverleners zijn wel eens nerveus over een stukje consult.