Me, myself and I

Hoe goed ken jij jezelf eigenlijk?
Met alles wat je doet, blijf je dan bij jezelf?
In gesprekken, praat je dan veel in de 'ik-vorm' of start je in discussies/ruzies vaak met 'ik...'?

Let maar 's op, de meeste mensen praten over zichzelf vanuit de tweede persoon, wat wil zeggen, dat als ze iets over hunzelf zeggen, ze het niet over 'ik' hebben, maar over 'je'. "Dan loop je over straat en... " of "Dan sta je te praten en denk je..." terwijl ze over zichzelf praten.
Klinkt gek? Let maar 's op als jij zelf een gesprek óver jezelf hebt tegen iemand anders. Kijken wat jij doet.
Vaak ligt het er ook aan hoe 'eng' het gesprek is, waar het onderwerp precies over gaat. Raakt het meer, zullen de meeste praten vanuit de tweede persoon.
Dan sta je verder van jezelf af. Als je het over 'je' hebt, maak je het wat algemener en dus verder van jezelf af en dus minder eng. (confronterend)
Er zijn ook mensen die vanuit de derde persoon praten, die hebben het dan helemaal niet meer over 'ik', maar over hun naam. "Kees liep toen over straat", ipv "ik liep toen over straat." Kleine kinderen doen dit ook, als ze zich nog niet met henzelf identificeren.

Ook in discussie of ruzies praten mensen vaak in de vorm van "jij doet nooit...", "jij luistert niet..". Terwijl het veel minder aanvallend is om vanuit de 'ik-vorm' te praten. Dit lijkt alleen enger, want je houdt het bij jezelf. Jij vind iets en dat uit je. Hoe dicht sta je bij jezelf om dit te kunnen en te durven?
Je stelt je kwetsbaar op, wat juist eigenlijk oersterk is, maar ja... op z'n kwetsbaarst kunnen mensen je ook het hardst trappen.

Het is zo belangrijk om bij jezelf te blijven, met álles. In je gezin, in je familie, met je partner, op je werk, kortom: in relaties.

Mensen kijken vaak naar anderen, dénken zichzelf te kennen en blijven zo in negatieve cirkels hangen.

Ik confronteer mensen hier wel eens mee en dan lijkt het of ik voor de 'tegenpartij' opkom. Ik speel alleen advocaat van de duivel, want hoe men op mij overkomt, kúnnen ze eveneens op bijvoorbeeld hun partner overkomen.
Daarnaast is men veel te vaak bezig te kijken naar de ander, terwijl ze bij zichzelf moeten blijven.