Als je naar een ander wijst......

Hoe vaak gebeurd het niet dat stellen uit elkaar gaan, vanwege een karaktereigenschap van iemand die niet te veranderen is.

Ik weet van heel lang geleden, stond ver buiten mijn praktijk, een stel die al tig jaren bij elkaar waren. Ze woonden beide nog bij hun ouders en gingen vanuit hun ouderlijk huis trouwen en direct samen in één huis wonen. Binnen een jaar waren ze gescheiden.
Ik zeg hiermee niet dat je niet vanuit je ouderlijk huis moet gaan trouwen *al ben ik persoonlijk een zeer grote voorstander van eerst samenwonen* , maar ik vind het opvallend dat zij dus zo lang bij elkaar waren en elkaar blijkbaar toch niet helemaal goed kenden..

Hoe goed kén je elkaar?
Hoe gaat zié je elkaar?
Hoe goed lúister je naar elkaar?

Maar ook:
Hoe goed ken je jezélf?
Hoe goed zie je jezélf?
Ho goed luister je naar jezélf?

In dit voorbeeld was de reden dat zij uit elkaar gingen "Hij was nooit thuis, hij was te druk met zijn hobby, continue."
Dit wist zij voordat zij het ja-woord tegen elkaar zeiden, maar realiséérde ze dit ook écht?
Heeft zij écht naar hem gekeken? En wát precies zag ze toen?
Hij kan in dit geval snel de 'schuld' krijgen, hij is immers nooit thuis, vindt blijkbaar zijn hobby belangrijker, maar....*buiten het feit dat ik vind, it's takes two to tango en het woord schuld vind ik ook erg zwaar..maar goed, dat is nu eenmaal de volksmond...* dit had hij al voordat ze gingen trouwen en samenwonen. Zij had dit kunnen weten. En toch... niet.

Een ander voorbeeld, van een oude vriendin van mij.
Zij viel op de verkeerde jongens, althans... ook weer zo'n one liner in de volksmond.
Die gasten gebruikten drugs, gingen vreemd, wilde niet verder settelen dan seks.
Je zou zeggen "Wat een kl...za..n!", maar... Zij waren er eerlijk over tegen haar, zij niet tegen hen. Zij deed alsof zij ook niet meer dan dat zocht. Op een gegeven moment had ze best een tijd een 'relatie' met zo'n iemand en ja, zij wilde meer. Na ongeveer een jaar heeft ze dit aangegeven en hij heeft de relatie verbroken. Zij verdrietig/boos/teleurgesteld. Ik heb (toen al) aangegeven dat ook hij dit zou kunnen zijn. Het wil nl niet per definitie zo zijn dat hij niet van haar heeft gehouden, maar ze hadden op een bepaalde manier een relatie waarvan zij degene is die hier geen open kaart in heeft gespeeld. Hij kón haar dus niet écht zien in wie zij was en wat zij wilde en verwachtte.

Complexer kan het haast niet.. Daarom: blijf bij jezelf en handel vanuit dat perspectief, in alle open- en eerlijkheid.
Als je naar een ander wijst, wijzen er altijd 3 vingers terug.