Totaal aantal mijn Blog bekenen

Powered By Blogger

Zoeken in deze blog

woensdag 6 oktober 2010

eigen kennis


Eigen kennis gaat boven alles... en toch zijn er tal van mensen die zichzelf amper kennen. Die echt niet in de gaten hebben wie zij zijn en hoe zij doen.

Of wel, maar willen dit niet inzien..
Ik ben er niet altijd even over uit.

Ik weet wel dat ik me vaak verbaas in bijvoorbeeld het verkeer.
Wat een bron van ergernis kan dat zijn!
Voor mij is dé ergernis eigenlijk grotendeels dat ik me stoor aan het feit 'heb je dan echt niet in de gaten wat je doet?'...
Zodra iemand aan het bumperkleven is, stap ik altijd even héél kort op mijn rem. Even een schrikeffect toepassen. hartstikke gevaarlijk, weet ik, maar iets anders helpt soms niet om ze afstand te laten nemen.
Maar eigenlijk.... ook dát helpt vaak voor geen meter. Sterker, iemand is nog boos ook, dat ik een signaal afgeef van 'back off!' Ik denk dus werkelijk dat dit komt, omdat iemand zero zelfinzicht heeft. Diegene vindt, denk ik dan, dat hij echt het volste recht heeft om boven op mijn bumper te zitten. En wat wil diegene ermee bereiken?? Dat ik harder ga rijden? Nee..want dan kleeft hij nóg...

Van sommige zie je dat ze het niet in de gaten hadden. Zitten te dagdromen achter het stuur en worden ineens wakker geschud. Maar ook zij zijn boos dat je een signaal afgeeft. Een ander signaal schijnt niet te werken...

Ik heb één keer echt zitten huilen van boosheid (hoe erg) omdat een vrachtwagenchauffeur zo onwijs dicht boven op onze auto reed. En dat, terwijl mijn twee kleine kinderen achterin zaten. Ik ben niet op mijn rem gaan staan, te gevaarlijk, maar heb het gas losgelaten op den duur. Dit gaf de chauffeur blijkbaar nog meer recht om nog dichter op me te kruipen.... Echt levensgevaarlijk!! Letterlijk, want onlangs is er een compleet gezin gestorven doordat ze tussen twee vrachtwagens kwamen te zitten. Dit gezin hadden wij kunnen zijn!!!

Maar er komt bij mij dan zo'n vreselijke oerboosheid naar boven..(ik ben ook maar mens, gelukkig)..dat ik ervan moet huilen.
Ik ben zo machteloos, want wat kun je doen?

Mijn advies aan iedereen is altijd dat ze de energie moeten steken in hetgeen zij zeggenschap over hebben en wat doe ik?

Maar ja, ik heb wél eigenkennis. Ik wéét wat ik doe, ik geef toe dat dit niet de juiste manier altijd is, dat ik machteloos ben, dat ik moet huilen wegens oerboosheid, eznovoorts.
Hiermee bedoel ik niet te zeggen 'kijk mij nou even goed zijn', maar wel dat het niet erg is om in en naar jezelf te kijken. Leer ervan, of probeer dit in ieder geval.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik vind het zeer fijn om reacties te krijgen, mits ze als feedback bedoeld zijn en zo ook geformuleerd zijn.
Zodra er vervelende, grove, dreigende, kwetsende teksten geschreven worden, zullen deze volledig genegeerd worden.