Leef!!

Mensen zijn geneigd om te vliegen, rennen. Alles moet perfect en volmaakt.
Overal moet er controle op zijn, er mag niks mis gaan.

Terwijl ik dit tik, merk ik dat ik al sneller begin te tikken..
Het liedje 'maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijk veel haast' van Herman van Veen lalt door mijn hoofd! (serieus)

Jeetje, wat een stress!
En? Helpt het? Om te haasten? Kom je sneller op je bestemming en zo ja? Hoe?

Laatst had ik iemand die enorm aan het bumperkleven was. In een woonwijk. Mijn kinderen zaten achter in de auto, want we waren op weg naar de crèche. Hij ook, bleek later.
Op de plaats van bestemming spreek ik de beste meneer aan. Ik gaf aan dat hij bijna in me zat. Hij keek me eerst erg verbaasd aan en vervolgens "ja, ik heb haast"... Ik vroeg hem of hij middels bumperen nu sneller was. Ik moest vanaf dat moment "mijn kop" houden. Ik heb maar heel irritant (ik geef het toe!) via mijn zoontje tegen hem gesproken : 'oh, wat een boze meneer' en 'da's toch ook niet netjes, ik heb een mond he, geen kop'

En halverwege de dag was ik nog boos.

Ook ik ga dus mee in deze trend van stress en boosheid!
Ik moet zeggen 'ging', want ik wil dit niet meer! Ik wil niet meer 'zomaar' boos zijn, of me 'zomaar' irriteren.
Via een collega hulpverlener (acupuncturiste)schijn ik hier goed licht op.
Juist wegens het feit dat ik zelf hulpverlener ben, vind ik het sowieso een vereiste om eens in de zoveel tijd jezelf eens goed onder de loep te nemen. Hoe kun je anders goeie hulp bieden? Daarnaast is het altijd bere interessant hoe andere hulpverleners te werk gaan. Eén grote en mooie leerschool in mijn optiek!
Geen blinde vlekken voor mij!

Kijk, ik denk dat iedereen dit wel eens heeft, niks mis mee. Maar je kunt me niet wijsmaken dat je je hier goed onder voelt.
Van continue mopperen, boos zijn, je dus eigenlijk niet lekker in je vel voelen zitten.

Grijp dit aan! Doe er iets aan!
Het leven is kostbaar genoeg in zijn onvolmaaktheid zoals hij is, maak het niet onvolmaakter en leef!!