Welzijnspraktijk Zutphen

Ik had laatst een (leuke) discussie met een collega hulpverlener. Het ging over wel of niet voor oplossingen zorgen, of deze aandragen.

Nu hebben we beide een andere functie, dus het is een beetje appels met peren vergelijken, maar zeker wél leuk om hierover te brainstormen. Want, ook collega hulpverleners met dezélfde functie kunnen (en mogen!!!!) anders denken en vinden!

Ik persoonlijk ben niet van de oplossingen aandragen. Ik ben echter wel voor het aanreiken van tools en adviezen. Sommigen zullen dit al definiëren als het aanreiken van oplossingen.
Kijk, ik ben van mening dat als ik oplossingen aanreik,ik er dán voor zorg dat de cliënt zélf niet meer hoeft te gaan kijken voor eigen oplossingen. Sommige oplossingen liggen voor het grijpen, zo pal voor iemands neus. Als ik die aangeef, hoeven zij zelf niet meer naar voren te bukken om het zélf te pakken.
Tuurlijk zijn ze wel geholpen als ik het ze geef, alleen diegene zal niet leren in de toekomst om het zélf te kunnen doen.

Maar, ik heb het dan uiteraard echt over de zaken op het gebied van de geestelijke kwesties.
Bijvoorbeeld relationele kwesties. Als ik denk te zien en te voelen (want alleen daarin moet ik al heel voorzichtig zijn en géén aannames maken!!) dat iemand ongelukkig is in diens relatie, vraag ik of dit klopt. Als dit klopt, ga ik niet als oplossing aangeven "is uit elkaar gaan geen optie?"of "dit kun of moet je doen".. Nee, ik ga zo'n persoon zélf laten (leren) voelen wat voor hem/haar het beste is. Ik reik tools aan hoe iemand dit het beste kan (proberen te) doen, maar iemand meot dit zélf doen. Als ik dit oplos, leert iemand niet in een andere, soortgelijke situatie dit zélf te kunnen. Vaak is het een rode draad in iemands leven.
Juist doordat het een rode draad is, betekend vaak een patroon/gewoonte. De enige mogelijkheid om te te kunnen doorbreken is het zélf ontdekken en doen.
Ik gids hierin.

In deze tak van sport zijn er geen feiten, dus eigenlijk geen voor de hand liggende oplossingen.
Op het medische vlak ligt dit uiteraard anders.
Zo gaf deze betreffende collega als voorbeeld dat iemand met astma geen melk moet drinken. Dat IS een féit. Dán is een oplossing aandragen uiteraard wél zeer ok!!

Ik vind persoonlijk dat ik al te 'oplossingsgericht' bezig ben soms, alleen al door het aanreiken van tools. Dat ik soms wat vaker mijn mond moet houden en iemand helemaal compleet moet laten voélen, zélf..

Maar, wat ik het meest belangrijke vindt: de intentie van de hulpverlener!