Overgewicht in de dop

Hoeveel mensen, en misschien voornamelijk vrouwen, hebben moeite om af te vallen.
Waarom eigenlijk?
Uiteraard is dit per individu verschillend! Als er simpelweg één richtlijn zou zijn, zou dit euvel niet zo groot zijn als dat het is.
Want ja, het is best een probleem aan het worden, dat overgewicht!

Het begint sowieso al in de kinderjaren. Een kind tot 2 jaar eet vaak hartstikke goed. Dit, omdat kinderen tot die leeftijd heel veel en hard groeien. Daarna niet meer, in dat tempo. Hun eetgedrag past zich aan. Dat heet de fysiologische annorexie. (uiteraard niet te verwarren met een eetstoornis, waar eveneens het woord 'annorexie' in voor komt!)
Maar.... wat doen ouders over het algemeen? Zich zorgen maken! Dus "Wat gebeurd er?? Mijn kind eet ineens niet meer goed!!" en gaan dit betreffende kind vol proberen te proppen, al is dit niet altijd met even gezonde voedingsmiddelen. Dit, omdat ze vinden dat het kind 'goed' moet eten. Maar lieve mensen, dit kind eet al goed!!! Dat het niet meer in dezelfde hoeveelheden en even frequent is als voorheen, is een natuurlijk gegeven!
Als deze ouders dit kind dus volproppen met van alles, gaat het kind eraan wennen dat het vaak en veel moet eten, niet altijd gezond hoeft te eten! Start 1 voor probleem overgewicht!

Ook gebeurd het vaak dat kinderen iets lekkers krijgen als ze zijn gevallen, verdriet hebben, boos zijn. Wat is er gebeurd met een kusje op de zere knie, of het kind afleiden als het persé iets wilt hebben wat het niet mag?
Wat gebeurd er later met deze kinderen? Dit kunnen emo-eters worden. Emo-eters zijn mensen die gaan eten als er een bepaalde emotie bij ze los gemaakt wordt. Dit hoeft echt niet alleen in verband met verdriet te gaan!

Zien eten doet eten.
Dit kan verkeerd zijn, maar vaak genoeg ook goed.
Neem bijvoorbeeld een ontbijt. Hoeveel mensen ontbijten niet of niet goed? En dat terwijl dit toch echt de meest belangrijkste maaltijd van de dag is!
Ik kan me het hartstikke goed voorstellen, je hebt haast, je wilt zolang mogelijk op bed blijven liggen... Maar, jij kunt eventueel een boterham in de trein of in de auto opknabbelen. Je kind niet! Dus mis jij je ontbijt thuis, mist je kind dit negen van de tien keer ook! Kinderen van ouders die 's morgens niet ontbijten, ontbijten zelf ook amper.
Maak dus tijd om wel te ontbijten. Smeer 's avonds die boterham al.

Dan komen we ook op de rust om te eten.
Als we het met het ontbijt doortrekken: knabbel die boterham dan liever niet op de bank weg, maar ga aan tafel zitten. Geloof me (ik heb zelf ook 2 kleine kinderen!), het is echt een verademing om gewoon ff aan tafel te zitten en je bent niet later de deur uit!! Sterker, mijn eigen ervaring is dat ik later de deur uit ben als we niet aan tafel ontbijten. Ik ben meer gestressed, want óveral liggen kruimels, er gaat een beker yoki om, dus omkleden.. Daarnaast heb ik zelf ook mijn rustmoment nodig.
En last but not least: het ontbijt is binnen en dus energieker de rest van de dag!!!!
En energieker de rest van de dag, des te minder behoefte om te snaaien en dus minder overgewicht!

Voor de tv je eten weg eten. Na een uur heb je weer trek, je kinderen ook. Maar ja, dan is er geen avondeten meer, maar wél chips of koekjes!

Zo zie je, veel kleine aanpassingen en je kunt overgewicht al aardig in mindering brengen! Niet alleen bij jezelf, maar ook bij je kinderen!
En maak niet de 'fout' om te denken dat je kindje er niet dik uitziet. Ten eerste ben je nooit even objectief naar je eigen kind, zéker niet als je zelf last hebt van overgewicht.
Ten tweede hoeft een kind in zijn eerste jaren niet dik te zijn om later toch overgewicht te krijgen. En niet alleen wegens het feit dat ze meer en vetter gaan eten, maar wegens het feit dat vetcellen 'een geheugen' hebben en alles opslaan. Als het kind minder gaat bewegen, wat op den duur gebeurd (kijk naar luie pubers!!) en niet meer als kool groeit, krijgen ze ineens die 'zwembanden'.
Daarnaast heb je visceraal vet, wat niet aan de buitenkant te zien is, maar wat wel het meest schadelijke vet is. Deze ligt opgeslagen rondom de organen.

Nou, mensen, ik hoop even voldoende informatie om even weer de puntjes op de i te gaan zetten!