De deksel op de doos

Woede, boosheid, kwaadheid... Goeie en zeer nuttige emoties en toch emoties die mensen niet snel geneigd zijn te laten zien... Of moet ik beter zeggen 'bewust tonen'?
Wat hierdoor gebeurd, is dat mensen op geheel andere momenten over compleet andere zaken dan waar het daadwerkelijk om gaat hun boosheid uiten.
Simplistisch voorbeeld:
Ruzie met je partner en dan ruzie krijgen in een winkel wegens voorpieperij.
Tuurlijk, voorpiepen is hoogst irritant, maar... om er nu een hoogdravende ruzie om te maken? Meestal niet.
Vaak is er dan iets anders werkelijk aan de hand dan waar op dat moment dé boosheid om draait.

Het aparte is dat daar waar de boosheid geuit zou moeten worden, dit juist niet geuit wordt. En dit juist ook weer opbouwend al naar gelang de belangrijkheid van de betreffende gebeurtenis waarom men boos is.

Even een gehele tegenhanger:
Een sterftegeval.
Algemeen bekend is de fase 'boosheid' bij het rouwproces.
Maar ja... boos zijn op iemand die is overleden, boos op de situatie van het sterftegeval... En toch! Kijk maar naar kinderen, die zijn hartstikke flexibel, ook op het gebied van een sterftegeval. Hebben ze minder verdriet? Nee. Uiten ze hun boosheid? Zeker wel! Ze schoppen, ze slaan, ze schreeuwen, ze huilen/krijsen...!
Wil niet per definitie zeggen dat deze kinderen 'het kwijt' zijn na zo'n boosheids'aanval', maar er is wél lucht voor andere emoties. Welke dan ook.

Volwassenen daarentegen kunnen relativeren, rationaliseren. Dit kan op vele momenten geweldig uitkomen, maar er zijn momenten dat dit juist niet ten goede komt. Situaties als hierboven komt het soms niet goed uit. Ik bedoel, relativeren dat je middels boosheid de overledene niet terug komt, klopt helemaal. Maar als dit inhoudt dat je hierdoor je boosheid opkropt, is dit zeker niet goed!

Cliënten vragen dan wel eens hoe zij hun boosheid dan wél kunnen uiten.
Ik geef aan dat dit wat mij betreft niet uitmaakt. Kijk, als je dan alsnog boos wordt op die voorpieper, prima, alleen realiséér je dit dan ook. Maak het onbewuste bewust. Laat de energie stromen daar waar deze hoort. Jammer voor die betreffende voorpieper dat hij de hele woedelaag van een onverwerkt sterftegeval over zich heen krijgt, maar dat is dan even zo. (tenzij het uiteraard absurde vormen aan gaat nemen!)
Maar visualiseren is ook een hele goede en zeer werkzame methode.
Als de overledene is gecremeerd en de urn is in je bezit, trek de gordijnen dicht en ga tegen de urn tekeer. Ga niet denken 'da's ook lullig, alsof hij had willen sterven', maar uit wat jij voelt, wat jij ervaart!

Maar hoe het ook zij, het opkroppen van deze emoties zorgt ervoor dat de deksel op de doos der emoties blijft, want ónder die deksel zit het verdriet, maar tévens de blijdschap, vreugde, geluk!