Afslanken met je geest

Van de vele mensen die willen afslanken, lukt het vaak toch niet om het vol te houden
Is het overigens een kwestie van volhouden? Wat is hetr dat je vol 'moet' houden en is hjet niet zo dat zodra het woorden 'moeten' om de hoek komt kijken, mensen misschien wel tegendraads gaan worden?
Moet het een strijd zijn? Wat maakt het dat het ee strijd is?
Wat is de reden van al die overtollige kilo's? Waarom hou je ze vast?

Mensen wille vaak afslanken, terwijl ze niet echt weten waarom.. Dat is sowieso stap 1 die genomen moet worden.
Waarom wil ik afvallen?
Maakt slanker je zekerder? Vraag je dan af wat de reden hiervoor is.
Probeer iedere keer je argumenten af te pellen als en ui om zo tot de kern van je af willen slanken te komen.
Neem hierin ook de vraag mee dat als je eenmaal in maatje 38, in plaats van bijvoorbeeld 42 loopt, of je dan inderdaad zekerder bent of zijn er andere redenen die je onzeker maken?

Ik probeer nu niet te zeggen dat willen afslanken drogredenen zijn om je zekerder te voelen! Ik zeg wél dat voordat je start met afslanken je goed in het vizier moet krijgen wat je beweegreden is. Als je dit namelijk niet duidelijk hebt, is het onbegonnen werk namelijk.

Ik merk heel vaak dat er tal van onderliggende redenen zijn waarom iemand niet kan afvallen en niet alleen die 'dikke billen'.
Als iemand een hekel aan zichzelf heeft dan gaat dit vaak veel verder dan alleen willen afvallen.
Ik kijk dan echt verder dan die kilo's teveel. Want tuurlijk al het zo zijn dat als men eenmaal de overtollige kilo's kwijt is, diegene ook weer prettiger naar zichzelf in de spiegel kan kijken. Alleen voor hoe lang? Want dat slanke lijf gaat ook wennen, en dan?
Meestal komt het 'blééh-gevoel' over zich zelf dan vanzelf weer terug. Wat dan?

Ook wat betreft het afslanken wil ik verder gaan dan alleen de symptoombestrijding. Want ik zie louter kilo's kwijtraken als symptoombestrijding. Deze komen er of weer aan na verloop van tijd, of het is nooit voldoende om een tevreden beeld te krijgen.