de kunst van loslaten

Het is goed als je iets heel graag wilt. Dat betekent dat je vasthoudend bent, doelgericht. Het houdt in dat je je zinnen ergens op hebt gezet en je ervoor zult vechten.
Alleen... soms heb je ergens geen zeggenschap over en heeft het niet zoveel zin om jezelf erin vast te bijten. Dan kan het zelfs gaan tegenwerken.

Er zijn heel veel mensen die geloven dat zolang je ervoor gaat, het je ook zal lukken om het te krijgen.
Ik ben niet één van hen.
Hiermee zeg ik niet dat ik snel op zal geven, alleen ik geloof in loslaten. Ik ben eerlijk als ik toegeef dat me dit niet altijd goed lukt..! Daarom noem ik het ook 'de kunst van loslaten'.

Waarom loslaten als je juist iets heel graag zou willen hebben?

Kijk, zodra je iets heel graag wilt hebben, zit dit in je hoofd. En het gaat er eigenlijk niet meer uit, totdat je het ook daadwerkelijk hebt. Dat kost energie. Dat geeft niks, tenzij het je energie geeft. Als je er niks voor terug krijt, geeft het je dus geen energie en dus kost het je alleen energie.
Uiteindelijk levert dit je niks op. Sterker, al die energie die het je kost, kun je niet in iets anders steken. En ik ben ervan overtuigd dat er zoveel andere dingen zijn die ook zeer belangrijk zijn, maar die je dus niet die aandacht en energie kunt geven, omdat de energie al naar iets anders gaat.
Dat is even helemaal niet erg, anders zou ik met andere woorden zeggen dat je snel op moet geven. Alleen op een gegeven moment is het wel van belang dat je in moet gaan zien dat andere dingen verwaarloosd worden. Als dit echt vormen aan gaat nemen, kun je zelfs spreken van een obsessie. Het doel wordt voorbijgestreefd dan.

Wil je iets graag hebben, is het dus ook van belang om er even je aandacht niet al te veel op te richten.

Simplistisch voorbeeld:
Iedereen (ben ik van overtuigd)kan wel eens niet op een naam komen. Je denkt, je denkt, je maalt, je maalt en die naam wil maar niet bovenkomen. Soms kun je er gewoon niet eens van in slaap komen!
En eigenlijk altijd komt ineens de naam boven, op het moment dat je er even niet mee bezig bent.
Herkenbaar?? Vast wel!Nou, dat bedoel ik dus!

En het mooie is, dat door er afstand van te nemen, dus het loslaten, bekijk je het altijd even vanaf een ander perspectief. Dit kan dan dus ook inhouden dat je merkt, ziet, voelt dat hetgeen je zo graag wilde, misschien helemaal niet zo belangrijk is. Dit zie je vaak niet op het moment dat je als het ware in een tunnelvisie zit.
Dan is de strijd meer verslavend dan het doel.

En de kunst van loslaten is niet het compleet aan de kant schuiven (lees 'vluchten'), maar dus de afstand ervan nemen die nodig is om even frisse energie te krijgen.