Het niet kunnen tonen van emoties.
Het lijkt voor de hand liggend dat men moet huilen bij verdriet, dat men moet lachen bij plezier, dat men zijn stem verheft bij boosheid.
Niks is minder waar.
De meeste mensen hebben moeite hun emotie te tonen. Maar waarom?
Schaamte, angst..
Maar waarvoor?
Tsja, dat is bij ieder persoon anders, maar vaak is het wel een bepaalde controle willen hebben. Controle over emoties.
Kun je controle hebben over emoties?
Ja, met je ratio.
Zijn de gevoelens er dan niet meer?
Jawel, maar die worden onderdrukt.
Werkt dit?
Misschien voor een bepaalde periode, bij de één wat langer dan bij de ander, maar.... uiteindelijk moet eruit wat erin zit. Dus nee, het werkt niet.
Deze onderdrukte emoties kunnen zich elders manifesteren, zelfs in zaken die helemaal geen link hebben met waar het is ontstaan. Althans... zo lijkt het.
Echter, met zoeken en uitpluizen is meestal de onderliggende oorzaak wél te achterhalen. Mits men dit ook wilt.
Het kan zich zelfs manifesteren in lichamelijke klachten.
Als je bijvoorbeeld je boosheid niet uit, kun je erg gespannen rondlopen. Gespannen rondlopen kan zich weer uiten in nek- schouder en dus hoofdpijn.
Maar nogmaals, men moet wel willen.
Juist omdat het vaak onder de noemer controle valt, zal het ook een behoorlijke kluif zijn die je niet snel opgeeft.
Iets wat rot voelt, kan toch ook weer een bepaalde geborgenheid geven.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het zeer fijn om reacties te krijgen, mits ze als feedback bedoeld zijn en zo ook geformuleerd zijn.
Zodra er vervelende, grove, dreigende, kwetsende teksten geschreven worden, zullen deze volledig genegeerd worden.