Wat als de eerste aantrekking wegebt?

In een relatie sta je met zijn tweeën, althans... dat is zoals het hóórt te gaan.
Maar... hoe vaak gebeurd het niet dat ieder toch het idee heeft alleen op zijn of haar eigen eilandje te staan en dat je elkaar niet kunt horen roepen (soms schreeuwen)? Welke ruis zit daar dan? Wat is er gebeurd door de jaren heen? Wanneer ben je elkaar kwijt geraakt en bén je elkaar wel kwijt geraakt?

Wat soms de aantrekkingskracht aan elkaar is in den beginne, is vaak tevens de allergie later in de relatie.
Dit komt vaak door een overkill aan die bepaalde karaktertrek die zo aantrekkelijk en leuk was.
Is iemand lekker temperamentvol, kan dit vurig zijn. Hartstikke mooi en leuk in het begin. Maar ja... diezelfde temperamentvolle persoon kan dus ook uit diens vel schieten als eerste passie eraf is en dan is de charme er wel af. Maar dat houdt niet in dat die persoon veranderd is. Noch de ander.
Of iemand die altijd heel gevoelig is. Onwijs lief en fijn, maar voor sommige om gek van te worden als er bij ieder akkefietje een traan komt waardoor geen normale conversatie mogelijk is. Ook dié persoon is niet veranderd, noch de ander.

Is het dáárom dat tegenpolen elkaar aantrekken? Dat de temperamentvolle een gevoelig iemand 'nodig' heeft om enigszins in het gareel te blijven?
Kunnen ze elkaar dan wel blijven aanvullen? En hoe blijven ze dit doen?

Leer van elkaar. Blijf communiceren met elkaar op een respectvolle manier, maar wel in alle eerlijkheid. Wees transparant, maar dan wel op momenten dat je zelf ook weet van hoe en wat anders zeg je iets waarvan je niet eens weet wat je er nu eigenlijk mee bedoeld.

Dit kan moeilijk zijn en zeker als er in de tussentijd al veel ruis is gekomen, waardoor door de bomen het bos niet meer te zien is. Het is dan meestal voor de hand liggend om de handdoek ik de ring te gooien en 'tabee' te zeggen. Ik zie dit eerder als vluchtgedrag. Vluchten van het rotgevoel. Logisch, alleen niet altijd terecht.
Ga daarom ook niet te lang door in dit getouwtrek, maar herken en ook érken dit bij jezelf en je partner. Blijf niet hangen in emoties die er niet (meer) toe doen, maak duidelijk wat je wilt en ook wat je niet wilt, vertel wat je vervelend vindt, maar ook wat je graag zou willen. Wijs niet met je vinger naar de ander, maar probeer te helpen inzien wat diegene zijn aandeel is en probeer te helpen dit om te buigen.

En ja, dit klinkt als een zweverig iemand en geloof me, dat ben ik niet!

En lukt dit niet, trek de stop er dan nog steeds niet gelijk uit. Vraag om hulp. Zie het niet als uitstel van executie om hulp omtrent je relatieproblemen in te roepen.