De zondebok

Er zijn vaak verschillende soorten rollen die een kind toebedeeld krijgen van hun ouders, zonder dat dit bewust gaat. Noch voor het kind, noch voor de ouders.

Zo is een voorbeeld hierin 'de zondebok'.

Dit kind zorgt er als het ware voor dat de spanning binnen het gezin via hem wordt afgeleid. Dit gaat vaak gepaard met letterlijke klappen, dus mishandeling.
De spanning is er dan af bij één van de ouders, soms beide ouders, en dan kunnen de ouders voorlopig weer even 'normaal' met elkaar omgaan.
Vaak ontstaat dit door angst dat één van de ouders het gezin zal gaan verlaten.

Een kind heeft vaak een hele grote capaciteit tot bekijken en het voelen van emoties bij anderen. Het instinct is nog niet vertroebelt door allerlei verschillende factoren van buitenaf, is nog helemaal puur als het ware.
Juist (en helaas) door deze puurheid, voelt het kind dus precies aan wanneer en hoe de spanning afgeleid kan worden. Niet dat het kind zich aanbied om geslagen te worden, maar wel om net op dié bepaalde momenten aanwezig te zijn, als de spanning op zijn hoogst is opgelopen. Dit doet het kind onbewust om er op die manier toch nog controle over te hebben.
Niet dat ieder kind op deze zelfde manier zal reageren, maar in dit soort gezinnen zal er vrijwel altijd één kind de dupe zijn. Een ander kind in ditzelfde gezin zal een geheel andere rol toebedeeld krijgen om de noden van zijn ouders in te vullen.

Eventuele broers en/of zussen kunnen een geheel andere rol bekleden en dus niet mishandeld worden. Misschien juist die van het zorgende kind, wat in de ogen van deze zogenaamde zondebok als een slijmerd wordt gezien.

Hierdoor zal het kind geen betrouwbaarheid in zijn relaties ervaren, niet in de relatie met zijn ouders, niet in de relaties met zijn broers en/of zussen. Hierdoor wordt het kind destructief gerechtigd. <-- hierover meer in mijn volgende Blog.