In de schuld

Als je partner vreemd gaat en hij/zij verteld het, wat doe je dan?

Tsja, lastige, niet?
Ik denk ook niet dat je dat nu 1,2,3 kunt aangeven. Ik denk dat mensen die normaliter zouden zeggen 'kan gebeuren, we gaan gewoon door samen' net zo goed het exact tegenovergestelde kunnen doén als iemand die juist aangegeven heeft dit nóóit te kunnen vergeven.

Sowieso, vergeven... Is hier een definitie van?
Uiteraard! Dat is het volgende : niet meer boos op iemand zijn omdat hij of zij iets vervelends heeft gedaan
Maar ja... ik doel echt op de diepere betekenis. Want vergeten doe je het niet.

Wat me ook bezig houdt is het feit dat zodra je iets vergeeft wat een ander je heeft aangedaan, dan komt er een kink in de kabel wat betreft de balans tussen geven en nemen.
Ik bedoel, iemand wilt ook in de schuld komen te staan als deze terecht is. Direct vergeven worden kan namelijk helemaal verkeerd voelen. Dit heeft vaak te maken met het respect wat je voor iemand hebt en ook wilt hebben. Heb je een relatie en je hebt geen respect voor iemand, is de balans niet gelijk.
Geen respect hebben, kan een irritatie geven. De kans dat het weer gebeurd, is groter en dit komt vaak niet eens wegens het aspect 'gemak'. Iemand wilt 'gestraft' worden voor hetgeen die heeft gedaan, om de balans weer in evenwicht te kunnen brengen.

Iemand verteld vaak dat die is vreemdgegaan, uit een eigen schuldgevoel. Als dit direct vergeven wordt, zit diegene eigenlijk dus nog steeds met de schuld. Dat is ook een kant.
Dus ultieme wraak kán vergeven zijn, want de 'dader' zit met zijn/haar eigen rotgevoel.
Maar ja... wil je verder, moet je niet uit zijn op wraak.

Wil je dus verder met elkaar, is mijn advies:
Neem de tijd die je nodig hebt om het te kunnen verwerken.
Gaat de ander manipuleren op welke manier dan ook (ook veelvuldig huilen en sorry zeggen is manipuleren!), laat je niet opjagen en maak duidelijk (in ieder geval aan jezelf!) dat het verwerkingsproces dan alleen langer zal duren.
En bemerkt je aan jezelf dat het je niet lukt om de ander te vergeven, dan zij dat zo. Het is al jouw probleem geworden vanaf het moment dat de ander besloot niet trouw te zijn, maak het niet geheel jouw probleem. Jij bent niet degene geweest die vreemd is gegaan!

Uiteraard geldt wel, dat als je echt voélt (niet denkt!!) dat het geen obstakel zal vormen en je verder wilt, je er niet expres langer over moet doen, alleen wegens het stukje 'in de schuld staan'. Doe je dit wel, zit je er namelijk wél mee, je gaat er alleen anders mee om.

Onthoud: iedere emotie is een emotie!